Çözüm sürecinde gerçeklerle başbaşa ve yüzyüze

10.11.2014 Habertürk

Çözüm sürecinde belli bir tıkanmanın yaşandığı muhakkak. Eğer samimi olarak sürecin yoluna devam etmesini ve Türkiye’deki "tüm sorunların anası" olan Kürt sorununu kalıcı bir şekilde çözmek istiyorsak, yaşanan sıkıntıları ve bunların kaynağını saptamamız, yani gerçekleri görüp onlarla yüzleşmemiz şart. Gelinen noktada şu gerçeklerle başbaşa kaldığımızı düşünüyorum:

Öcalan ile PKK ve HDP arasında pek fark yok
Hükümet çevreleri sürecin başından itibaren İmralı ile Kürt siyasi hareketinin (KSH) diğer kolları arasında fark olduğunu savundu ve artıları Öcalan’a, eksileri diğerlerine yazdı. Öyle ki PKK ve BDP/HDP’nin, bazı dış güçlerin etkisiyle liderlerine komplo kurmaya kalktıklarını bile ileri sürdüler. Ancak gerek Başbakan Yardımcısı Yalçın Akdoğan’ın söyledikleri, gerekse Radikal’de Murat Yetkin’in yazdıklarından, tam tersine, dışardakilerin hâlâ İmralı’nın çizdiği perspektif içinde hareket ettikleri anlaşıldı. Dolayısıyla sürecin her kriz anında devreye sokulan "Öcalan ile konuşuruz, o dışardakileri ikna eder " oyununu daha fazla sürdürmek mümkün değil. Çünkü ikna edilmesi gereken kişi Öcalan’ın ta kendisi.

"Dış güçler" olgusu yanlış hesaplandı
Hükümet, Oslo süreci deneyiminden çıkardığı derslerden ve Kandil’in dış güçler tarafından yönlendirilmeye açık olduğu önermesinden hareketle çözüm sürecinin merkezine Öcalan’ı yerleştirdi. Bu aslında doğru bir stratejiydi. Fakat siyasi nedenlerle süreç ağırdan alınınca ve en önemlisi (IŞ)İD olgusuyla birlikte Kürt sorununun hızla bölgesel, hatta uluslararası bir soruna dönüşmesi öngörülmeyince bu stratejinin pek işlerliği kalmadı. Bu bağlamda, KCK Eşbaşkanı Cemil Bayık’ın "üçüncü bir gücün" çözüm sürecine gözlemci olması için çağrı yapması ve özellikle ABD’nin adını zikretmesi anlamlı. Bayık’ın Öcalan’a rağmen konuşmadığını kabul ettiğimizde kendi Kürt sorunumuzu başkalarını karıştırmadan çözme şansımızın giderek azalmakta olduğunu düşünebiliriz.

PKK silahtan vazgeçmeye niyetli değil
Çözüm sürecinin başarıya ulaşabilmesi için ateşkesten de öte PKK’nın silahsızlanması şarttı. Zaten hak aramanın yöntemi olarak silah meşruiyetini çoktan kaybetmişti. Fakat (IŞ)İD’in Irak ve Suriye’de doğrudan Kürtleri hedef almasıyla birlikte silah tekrar bir zaruret olarak ön plana çıktı. Ne var ki PKK, (IŞ)İD’in sunduğu bu meşru zeminde başka hesaplarını görmekten de geri kalmıyor. (IŞ)İD tehdidinin, 6-7 Ekim olayları sırasında Hizbullah’a yakın bilinen kişilere yönelik saldırıları veya Yüksekova’da, Diyarbakır’da sivil giysili askerleri öldürmeyi, Cizre’de bir genci "ajan" olduğu gerekçesiyle infaz etmeyi hiçbir şekilde meşrulaştırmadığı açık. Cizre infazı dışında, bu saldırılar PKK tarafından alenen üstlenilmedi ama açık ve net bir şekilde de yalanlanmadı. KSH, şiddeti Türkiye’de siyaset yapmanın bir aracı olarak görmeye devam ettiği müddetçe barışa ve dolayısıyla çözüme ulaşmak çok zor olacaktır. 

Hükümet siyaset geliştirmekte zorlanıyor
Sürecin bu günlere kadar gelmesinde bürokratların (özellikle MİT) gayretleri belirleyici oldu. Bir aşamadan sonra onların sırtındaki yükün siyasilerce üstlenilmesi gerekiyordu. Ama bu olmadı. Her ne kadar iktidar sözcüleri çözüm sürecine inanç ve bağlılıklarını sürekli olarak dile getirseler de gelişmelere denk gelen siyasi hamleleri atmada tutuk kaldıkları için ciddi tıkanmalar yaşanıyor. Galiba önümüzdeki genel seçimlere kadar işler böyle, yani düşe kalka yürümeye devam edecek. Bölgede olağanüstü değişmeler olursa durum değişir ama o zaman iş işten geçmiş olabilir.

Destek olmak ister misiniz?
Doğru haber, özgün ve özgür yorum ihtiyacı
Bugün dünyada gazeteciler birer aktivist olmaya zorlanıyor. Bu durum, kutuplaşmanın alabildiğine keskin olduğu Türkiye'de daha fazla karşımıza çıkıyor. Halbuki gazeteci, elinden geldiğince, doğru haber ile özgün ve özgür yorumla toplumun tüm kesimlerine ulaşmaya çalışmalı ve bu yolla, kutuplaşmayı artırma değil azaltmayı kendine hedef edinmeli. Devamı için

Son makaleler (10)

19.11.2024	Nihayet birilerinin beklediği ve umduğu gibi Devlet Bahçeli geri adım mı attı?
10.11.2024	Abdullah Öcalan’a sormak istediğim 20 soru
10.11.2024	Hasan Cemal ile söyleşi: Zamâne Diktatörleri
07.11.2024	Burak Bilgehan Özpek ile söyleşi: Bahçeli DEM Parti açılımından ne umuyor, ne bulabilir?
06.11.2024	Transatlantik: Trump nasıl kazandı? Türk-Amerikan ilişkileri nereye?
05.11.2024	Hatem Ete ile söyleşi: Bahçeli ile Erdoğan ayrışıyor mu?
03.11.2024	Fethullah Gülen öldüğüyle kaldı
01.11.2024	Ruşen Çakır ve Kemal Can ile Haftaya Bakış (239): Esenyurt Belediyesi’ne kayyum atandı - CHP ne yapacak?
30.10.2024	Transatlantik: ABD seçimlerine son 5 - Türkiye’de çözüm süreci tartışmaları İsrail’in İran’a cevabı
27.10.2024	Ertuğrul Özkök niçin Fethullah Gülen’i çok sevmişti?

19.11.2024		Nihayet birilerinin beklediği ve umduğu gibi Devlet Bahçeli geri adım mı attı?
22.09.2024		Ruşen Çakır nivîsî: Di benda hevdîtina Erdogan û Esed de
17.06.2023		Au pays du RAKI : Entretien avec François GEORGEON
21.03.2022		Ruşen Çakır: Laicism out, secularism in
19.08.2019		Erneute Amtsenthebung: Erdogans große Verzweiflung
05.05.2015		CHP-şi Goşaonuş Sthrateji: Xetselaşi Coxo Phri-Elişina Mualefeti
03.04.2015		Djihadisti I polzuyutsya globalizatsiey I stanovitsya yeyo jertvami. Polnıy test intervyu s jilem kepelem
10.03.2015		Aya Ankara Az Kobani Darse Ebrat Khahad Gereft?
08.03.2015		La esperada operación de Mosul: ¿Combatirá Ankara contra el Estado Islámico (de Irak y el Levante)?
18.07.2014		Ankarayi Miçin arevelki haşvehararı