Tanıdığım Tuncay Güney

16.01.2009 Vatan

Tuncay Güney’le 1993 yılının sonlarına doğru çalıştığım Milliyet Gazetesi’nde tanıştım. Daha doğrusu bir gün kendisi gelip benimle tanıştı. Ben Haber Merkezi’ne bağlı muhabirdim, o ise Tevfik Yener’in çıkardığı TV ekinde, yanılmıyorsam grafik işleri yapıyordu. Üç yıl önce çıkmış olan Ayet ve Slogan isimli kitabımı okumuş olduğunu söyledi. Kitapta bir bölüm ayırmış olduğum Mektup Dergisi’ni çıkartan Emine Şenlikoğlu’nu tanıyormuş, ondan hep “Emine Abla” diye bahsediyordu. Ayrıca İran Başkonsolosluğu’na sürekli gittiğini, Başkonsolos ile dost olduğunu söylüyordu.

İlk bakışta bunlar normal gözükebilir ancak kendisi İslamcı değildi. Anladığım gibi olmaya da niyeti yoktu. Kendisinde gazeteci ya da araştırmacı havası olduğu da söylenemezdi. “Niye görüşüyorsun bu kişilerle?” diye sorduğumda “öylesine” diyor ve kendisine esrarengiz bir hava vermek istiyordu. Garip ilişkileri olduğu kesindi fakat hiçbir inandırıcı yanı yoktu. İnsanın gördüğünde dalga geçeceği türden biriydi. Ben de öyle yaptım.

1997 yılında Milliyet bünyesinde çıkan ArtıHaber adlı haftalık haber dergisinde çalışırken Tuncay’ı yeniden görmeye başladım. Dergide bir “kankası” vardı ve sık sık onu görmeye geliyordu. Halen aktif gazeteciliği sürdüren arkadaşı da onun gibi esrarengiz işler peşindeydi ve dergide peş peşe, hiçbiri yalanlanmayan ama aynı zamanda da doğrulanmayan, bir kısmı kapak olan, çok sayıda “derin” özel habere imza attı. Yıllar sonra, Güney’in polis sorgusundan ve verdiği röportajlardan, bu haberlerin kaynağının Veli Küçük ve çevresi olduğunu öğrendik. Tarihinden emin değilim ama kendisinin birkaç gün üst üste Akşam Gazetesi’nde manşet haberlere imza attığını hatırlıyorum. Özel Kuvvetler’le Kuzey Irak’a girmişti ve bir gazeteciden çok Özel Kuvvet elemanı gibiydi.

Bütün bu anlattıklarımdan sonra Güney’in Ergenekon soruşturmasının kalbinde yer alıyor olmasına itiraz etmemi bekleyenler çıkabilir. Hiç de değil. Zira Türkiye’nin “derin devleti”nin de tıpkı kendisi gibi olduğuna inanıyorum: Dıştan bakınca çok büyük, güçlü ve karmaşık; içine girilip bakılınca alabildiğine basit, kırılgan ve güçsüz. Dolayısıyla “Tuncay Güney gibi birinin böyle derin bir yapıda ne işi var?” sorusunun cevabı “Hangi derin yapı?” olacaktır.

Nitekim şu ana kadar tutuklananların profillerine, verdikleri ifadelere, aralarındaki telefon konuşmalarına ve kaleme aldıkları “ideolojik” belgelere baktığınızda en son karşılaştığınız şey “kalite” oluyor.

Bunun başta gelen nedeninin, bu kişilerin kendilerini “devletin tek ve gerçek sahipleri” olarak görmeleri, kimsenin kendilerine dokunamayacağına inanmalarıdır. Bunun verdiği aşırı güven, kibir ve özensizlikle en pespaye ilişkileri kurabilmişe, gittikleri her yerde parmak ve ayak izi bırakmışa benziyorlar.

*****
Sol olmadan çok zor

Ergenekon üzerine birkaç gündür yazıp NTV’de söylediklerime birbirinden farklı tepkiler alıyorum. Bu tepkiler sayesinde birçok şey öğrendim:

1) Ergenekon’da şu ya da bu tarafa angaje olmuş kişiler “tarafsızlık” iddiasını “sorumluluktan kaçma” olarak yaftalamaya çalışıyorlar. Taraf tutmamanın, tavır almama anlamına gelmediğini anlamak veya kabullenmek istemiyorlar.

2) Sağcıların sol karşısındaki eziklikleri aynen sürüyor.

3) Bu ezikliği gizlemek için solu, Ergenekon sanığı bazı isimler ve Deniz Baykal ile özdeşleştirmeye çalışıyorlar.

4) Türk solunun ana damarını oluşturan kesimlerse, birçok olayda olduğu gibi Ergenekon’da da iki arada bir derede kalmış durumdalar ve kendi dillerini yaratmanın (veya hatırlamanın) sancısını çekiyorlar.

5) Türk sağcılarının “devletçi” çizgiden kurtulabilmeleri onca yaşananlara rağmen hâlâ çok zor. Ergenekon soruşturmasına en fazla desteğin onlardan geldiği düşünülecek olursa, “sonuna kadar” yerine “devletin ilgili kurumları izin verdiği yere kadar” gidileceğini öngörebiliriz. Bu da maalesef tam demokrasi anlamına gelmeyecek.

Destek olmak ister misiniz?
Doğru haber, özgün ve özgür yorum ihtiyacı
Bugün dünyada gazeteciler birer aktivist olmaya zorlanıyor. Bu durum, kutuplaşmanın alabildiğine keskin olduğu Türkiye'de daha fazla karşımıza çıkıyor. Halbuki gazeteci, elinden geldiğince, doğru haber ile özgün ve özgür yorumla toplumun tüm kesimlerine ulaşmaya çalışmalı ve bu yolla, kutuplaşmayı artırma değil azaltmayı kendine hedef edinmeli. Devamı için

Son makaleler (10)

24.11.2024	Kürt realitesi, Kürt sorunu realitesi, Kürt siyasi hareketi realitesi
19.11.2024	Nihayet birilerinin beklediği ve umduğu gibi Devlet Bahçeli geri adım mı attı?
13.11.2024	Transatlantik: Trump döneminde Amerika’nın dış politikası
10.11.2024	Abdullah Öcalan’a sormak istediğim 20 soru
10.11.2024	Hasan Cemal ile söyleşi: Zamâne Diktatörleri
07.11.2024	Burak Bilgehan Özpek ile söyleşi: Bahçeli DEM Parti açılımından ne umuyor, ne bulabilir?
06.11.2024	Transatlantik: Trump nasıl kazandı? Türk-Amerikan ilişkileri nereye?
05.11.2024	Hatem Ete ile söyleşi: Bahçeli ile Erdoğan ayrışıyor mu?
03.11.2024	Fethullah Gülen öldüğüyle kaldı
01.11.2024	Ruşen Çakır ve Kemal Can ile Haftaya Bakış (239): Esenyurt Belediyesi’ne kayyum atandı - CHP ne yapacak?

24.11.2024		Kürt realitesi, Kürt sorunu realitesi, Kürt siyasi hareketi realitesi
22.09.2024		Ruşen Çakır nivîsî: Di benda hevdîtina Erdogan û Esed de
17.06.2023		Au pays du RAKI : Entretien avec François GEORGEON
21.03.2022		Ruşen Çakır: Laicism out, secularism in
19.08.2019		Erneute Amtsenthebung: Erdogans große Verzweiflung
05.05.2015		CHP-şi Goşaonuş Sthrateji: Xetselaşi Coxo Phri-Elişina Mualefeti
03.04.2015		Djihadisti I polzuyutsya globalizatsiey I stanovitsya yeyo jertvami. Polnıy test intervyu s jilem kepelem
10.03.2015		Aya Ankara Az Kobani Darse Ebrat Khahad Gereft?
08.03.2015		La esperada operación de Mosul: ¿Combatirá Ankara contra el Estado Islámico (de Irak y el Levante)?
18.07.2014		Ankarayi Miçin arevelki haşvehararı