Kürt hareketi bu savaşta hangi siperde?

24.12.2013 Vatan

Türkiye'nin en güçlü üç isminin Recep Tayyip Erdoğan, Fethullah Gülen ve Abdullah Öcalan olduğunu düşünüyorum. Erdoğan ile Gülen bir süredir birbirleriyle savaşıyorlar. Öcalan'ın adım adım şiddetlenen bu savaş hakkında ne düşündüğünü en azından şimdilik bilmiyoruz. Ancak eldeki verilerden hareketle Öcalan'ın ve ondan hareketle Kürt siyasi hareketinin nasıl bir pozisyon alabileceği konusunu tartışmamız mümkün ve gerekli.
Kuşkusuz akla hemen Gezi direnişi geliyor. Kürt hareketi ilk günlerde Gezi'ye şüpheyle bakmış, bunun arkasında çözüm sürecini sabote etmek isteyen odakların bulunma ihtimalinden ürkmüş ve dolayısıyla olaya mesafeli yaklaşmıştı. Daha sonra PKK'nın üst düzey yöneticilerinin özeleştirisini yaptığı bu tutum hiç kuşkusuz hükümeti çok rahatlatmıştı. Ancak bu sefer durum çok farklı çünkü taraflar belli, kavga nedenleri hemen hemen biliniyor ve Kürt hareketinin her iki tarafla da belli bir tarihi var.

Hükümete yakın, Cemaat'e uzak

İşte o tarihe hızla göz attığımızda Kürt hareketinin Gülen cemaatine uzak, hükümete yakın olması akıllara yatabilir. Her şey bir yana hükümet bir süredir Abdullah Öcalan'ı merkeze alan ve hareketin tüm unsurlarını şu ya da bu ölçüde kapsayan bir çözüm sürecini yürütüyor. Ve Gülen cemaatinin bu sürece karşı olduğu algısı çok kuvvetli. Örneğin süreci en çok tıkayan sorunlardan biri olan KCK tutuklamalarının bir "Cemaat projesi" olduğu düşüncesi hakim, nitekim tutuklu BDP milletvekillerinin çıkmasını hükümetin istediği ama Cemaat'in engellediği ileri sürülüyor.
Kürt hareketinin Cemaat'e hep kuşkuyla baktığını Milliyet Gazetesi'nde yayınlanan İmralı Zabıtları'nda Öcalan'ın ağzından okumuş ve Kandil'deki geri çekilmeyle ilgili basın toplantısının ardından bizzat Murat Karayılan'dan dinlemiştik. Son Cemaat-hükümet savaşı üzerine Cemil Bayık, Mustafa Karasu gibi PKK/KCK yöneticilerinin de esas olarak Gülen cemaatini, özellikle de onun devlet içindeki paralel örgütlenmesini hedef aldıklarını gördük.

Cemaat'in tavrı

PKK tarafından sevilmemenin Fethullah Gülen'i ve onun cemaatini rahatsız ettiği tabii ki söylenemez. Bu hareket uzun bir süredir Öcalan ve PKK'sız bir çözümün mümkün olduğunda ısrar etti, buna AKP hükümeti ve Erdoğan'ı da belli ölçülerde ikna etmeyi başardı ancak Cemaat'in stratejisinin çözümü mümkün kılmadığı da uzun bir süre denendikten sonra anlaşıldı.
Bu yüzden hükümetin son çözüm sürecine Cemaat'i devre dışı bırakarak başlattığını, onunda bu sürece pek yardımcı olmadığını biliyoruz. Bununla birlikte Gülen'in yeni duruma uygun politika değişikliklerine gittiğine de tanık oluyoruz. Örneğin Irak Kürdistanı'nda yayın yapan Rudaw Gazetesi'ne verdiği mülakatta ( Gülen'den Kürtçe eğitim açılımı: Geç oldu ama iyi oldu ) ana dilde eğitimi "adil olmanın gereği" olarak sundu ve savundu. Gülen'in Kürt siyasi hareketinin yasal kanadından bazı isimleri Pennsylvania'da bizzat kabul etmesi de, Cemaat'in tutumunda bir yumuşama olduğunun, en azından bir diyalog arayışının işareti olarak görülmelidir.

Bundan sonra...

Şurası muhakkak ki, dün Gezi direnişi sırasında olduğu gibi bugün de Cemaat-hükümet savaşı sürerken Kürt hareketi istese krizi derinleştirecek adımlar atabilir ve hükümeti, dolayısıyla Başbakan Erdoğan'ı iyice zor durumda bırakabilir. Ama şu ana kadar atmadı, bundan sonra da atacağını sanmıyorum. Kimileri bunu, Kürt hareketinin, bilhassa Öcalan'ın, hükümete, dolayısıyla Erdoğan'a, bir ölçüde de MİT'e ve Hakan Fidan'a sahip çıkması şeklinde yorumluyorlar ve böyle yorumlamayı sürdürecek gibiler.
Şahsen Kürt hareketinin sahiplendiği şeyin hükümet ya da Erdoğan değil çözüm sürecinin kendisi olduğunu düşünüyorum. Eğer siyasi iktidar süreci ciddi ve dinamik bir şekilde sürdürürse Öcalan ve Kürt hareketini yanında görmeye devam edebilir, aksi takdirde iyice yalnız kalacaktır.
Bu da ülkedeki dengelerin iyice altüst olması anlamına gelecektir.



Destek olmak ister misiniz?
Doğru haber, özgün ve özgür yorum ihtiyacı
Bugün dünyada gazeteciler birer aktivist olmaya zorlanıyor. Bu durum, kutuplaşmanın alabildiğine keskin olduğu Türkiye'de daha fazla karşımıza çıkıyor. Halbuki gazeteci, elinden geldiğince, doğru haber ile özgün ve özgür yorumla toplumun tüm kesimlerine ulaşmaya çalışmalı ve bu yolla, kutuplaşmayı artırma değil azaltmayı kendine hedef edinmeli. Devamı için

Son makaleler (10)
30.03.2025 Erdoğan insanların ne gönüllerini kazanabiliyor, ne de gözlerini korkutabiliyor
25.03.2025 İmamoğlu operasyonu ile çözüm süreci arasında bağ var mı? Hamit Bozarslan yorumladı
24.03.2025 Erdoğan’ın on yanlış hesabı ve bundan sonrası için beş tespit
20.03.2025 “Sahi ne oldu sizin süreç?”
16.03.2025 İmamoğlu’nun diploması silahı siyasi iktidarın elinde patlayabilir
16.03.2025 Kürtler’den çok Kürt milliyetçisi, Apo’dan çok Apocu olanlar var
14.03.2025 Haftaya Bakış (258): Erdoğan İmralı heyetiyle buluşacak | Suriye'de tarihi anlaşma | İmamoğlu'nun kampanyası
10.03.2025 Bir Mozaik Olarak Türkiye son bölüm: Bu topraklarda bir arada yaşamanın tarihi | Cemal Kafadar anlattı
09.03.2025 Türkiye’den, Suriye’deki Alevileri hedef göstermenin sakıncaları
07.03.2025 Haftaya Bakış (257): Yeni Çözüm Süreci | Gözler Kandil'de | İmamoğlu kampanyayı başlattı
30.03.2025 Erdoğan insanların ne gönüllerini kazanabiliyor, ne de gözlerini korkutabiliyor
22.09.2024 Ruşen Çakır nivîsî: Di benda hevdîtina Erdogan û Esed de
17.06.2023 Au pays du RAKI : Entretien avec François GEORGEON
21.03.2022 Ruşen Çakır: Laicism out, secularism in
19.08.2019 Erneute Amtsenthebung: Erdogans große Verzweiflung
05.05.2015 CHP-şi Goşaonuş Sthrateji: Xetselaşi Coxo Phri-Elişina Mualefeti
03.04.2015 Djihadisti I polzuyutsya globalizatsiey I stanovitsya yeyo jertvami. Polnıy test intervyu s jilem kepelem
10.03.2015 Aya Ankara Az Kobani Darse Ebrat Khahad Gereft?
08.03.2015 La esperada operación de Mosul: ¿Combatirá Ankara contra el Estado Islámico (de Irak y el Levante)?
18.07.2014 Ankarayi Miçin arevelki haşvehararı